(w boksie)

См. также в других словарях:

• lekki — lekcy, lżejszy 1. «mało ważący, nieciężki» Lekka paczka, torba, walizka. Lekki jak pajęczyna, jak piórko, jak puch. Lżejszy od powietrza. ∆ Przemysł lekki «przemysł wytwarzający artykuły masowego użytku» ∆ bud. Beton lekki «beton o strukturze… …   Słownik języka polskiego

• lewy — lewywi 1. «znajdujący się po tej stronie ciała ludzkiego lub zwierzęcego, co serce; znajdujący się po stronie ręki, która jest bliżej serca» Lewy bok, łokieć. Lewa noga, ręka. Lewe oko, ucho. ∆ Lewy but, lewa rękawiczka «but z lewej nogi, na lewą …   Słownik języka polskiego

• nokaut — m IV, D. u, Ms. nokautaucie; lm M. y sport. «w boksie: decydujący cios, po którym przeciwnik co najmniej przez 10 sekund jest niezdolny do walki, po czym zostaje z niej wyeliminowany» Ciężki nokaut. Walka zakończona nokautem. Przegrać walkę przez …   Słownik języka polskiego

• boks — I m IV, D. u, Ms. bokssie, blm sport. «walka na pięści, w specjalnych rękawicach, prowadzona na ringu przez dwóch zawodników należących do tej samej kategorii wagi; pięściarstwo» Boks siłowy. Trenować, uprawiać boks. ‹ang.› II m IV, D. u, Ms.… …   Słownik języka polskiego

• break — [wym. brejk] ndm sport. «w boksie: komenda sędziego nakazująca walczącym zawodnikom chwilowe zaprzestanie walki i odstąpienie o krok w tył, gdy ci zbyt długo przetrzymują się w zwarciu» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego

• cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios …   Słownik języka polskiego

• hak — m III, D. a, N. hakkiem; lm M. i 1. «metalowy pręt zgięty na końcu, o różnych kształtach w zależności od zastosowania, służący do zawieszania na nim czegoś, do trzymania, chwytania czegoś, zaczepiania o coś itp.» Hak żelazny, stalowy. Hak… …   Słownik języka polskiego

• inkasować — ndk IV, inkasowaćsuję, inkasowaćsujesz, inkasowaćsuj, inkasowaćował, inkasowaćowany 1. «pobierać należności» Inkasować pieniądze. 2. środ. «w boksie: otrzymywać ciosy» ‹niem. z wł.› …   Słownik języka polskiego

• koguci — przym. od kogut (zwykle w zn. 1) Kogucie pióra. ∆ sport. Waga kogucia «kategoria, do której zalicza się zawodników o wadze: do 54 kg w boksie, do 56 kg w podnoszeniu ciężarów, do 57 kg w zapaśnictwie, do 60 kg w dżudo» …   Słownik języka polskiego

• kontra — I ż IV, CMs. kontratrze; lm D. kontr 1. karc. «zobowiązanie się gracza wobec partnera do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej» 2. druk. «kreskowa klisza drukarska, dająca na odbitce odwrotny w stosunku do oryginału układ plam… …   Słownik języka polskiego